De Maldense derby

Union heeft in de derby tegen plaatsgenoot Juliana aan het kortste eind getrokken. In de eerste helft hielden we eigenlijk heel goed stand: er werd fanatiek verdedigd. Het spel speelde zich wel grotendeels op de helft van Union af, maar we wisten de Julianisten wel heel goed van ons eigen doel weg te houden. Op een gegeven moment werd de druk echter iets te groot een een hoge bal belandde wat ongelukkig op het achterhoofd van keeper Mees om met een boogje in het doel te verdwijnen. In de rust stippelden de coaches Freek en Raymond een speciale tactiek uit: als we er zelf eentje maken zitten we meteen weer volop in de wedstrijd en zit er mogelijk zelfs meer in vandaag. Met name Jessie en Luca hadden een lekkere drang naar voren, maar ze kregen wat te weinig ondersteuning en zagen vaak een overmacht aan roodgele zebra's voor hun neus opduiken. Bij Juliana hadden ze lak aan onze nieuwe tactiek en waren ze zo brutaal om zelf de 2-0 te gaan maken. Daarmee viel onze gehele tactiek in duigen en moesten we een ander strijdplan tevoorschijn toveren. Juliana wilde daar niet op wachten en liep in de tweede helft uit naar een 4-0 eindstand.
Union nam gepast wraak via een uitmuntende penalty-serie, waarin 7 van de 10 Unionisten met strakke poeiers het net lieten bollen. Onze traptechniek neemt met de week toe, jammer dat we in de wedstrijd zelf te weinig gelegenheid kregen om dat te laten zien.

VVLK F1 minstens een maatje te groot

Een of twee maatjes te groot

Union F4 had vandaag weer eens de pech om op de koploper te stuiten, opnieuw moesten we tegen een selectieteam.  Moet ons weer overkomen, net nu we in de hoek zitten waar de klappen vallen. Yigit was nog ziek, waardoor we met zijn negenen waren. We begonnen vol goede moed en goed  geconcentreerd aan de wedstrijd in de polder. Het eerste tegendoelpunt liet toch nog 6 minuten op zich wachten. Ook daarna had VVLK F1 het vizier nog niet scherp en vlogen er ballen in de sloot en over de sloot heen op de lege klei-akker, wat met name bij de Union defensie tot grote hilariteit leidde.
De scheids van de Leutharianen gaf een penalty bij een handsbal, wat leidde tot luid boe-geroep, dit kwam echter niet van onze supporters maar van een stel Leutherse zwart-bonte koeien die de wedstrijd ook volgden en werkelijk elke scheidsrechterlijke dwaling van boe-geroep meenden te moeten voorzien.
Daarna was de ban gebroken, De Leuthenaren had haar vizier nu wel op scherp en de ruststand was al 5-0. Keeper Mees had pijn aan zijn hand en werd in de goal vervangen door Luca,  zowel het keepershirt als de tegenstander bleken een maatje te groot. Hoewel Luca zich dapper verweerde kon ook hij niet voorkomen dat de tweede helft er nog veel ballen invlogen. Omdat we zelf ook meer naar voren gericht waren (op zoek naar een eretreffer) vielen achterin te grote gaten en kon VVLK uitlopen naar een 14-0 overwinning.
Komende woensdag en komende zaterdag zijn in verband met de herfstvakantie geen trainingen en geen wedstrijden. Zaterdag 26 oktober spelen we om 11.30 uur THUIS tegen Juliana F4.

flink verloren, maar toch goed gewerkt

Steeds duidelijker wordt dat de F4 dit najaarsseizoen eigenlijk ingedeeld is bij veel te zware tegenstanders. Zo moesten we vandaag tegen Achilles F1, de beste club uit Groesbeek met een bijna even grote F-laag als Union. De Groesbeekse stoomwals overrompelde Union dan ook al in de beginfase: na amper vijf minuten keken we tegen een 3-0 achterstand aan. We misten ook wel Silvijn, die zijn zwemdiploma moest halen en er daarom niet bij kon zijn. Onze spitsen Jessie en Hannah en de middenvelders Yigit, Thijmen, Kasper en en Jordy lieten zich nu naar de verdediging zakken om daar mee te helpen. Dit hielp wel, met name Roef (topwedstrijd!) en Jessie haalden achterin nu veel ballen voor keeper Mees weg en hielden de schade nog binnen de perken. Voorin deden Luca en Hannah dapper hun best, maar ze kwamen er gewoon niet doorheen. De actie van de eerste helft was een heerlijke kopbal van Roef, die daarmee een zeker doelpunt voorkwam maar nog wel even met hoofdpijn kampte. Bij rust was het 5-0.

Na rust zagen we eenzelfde beeld: een sterk dominerend Achilles met technisch begaafde spelers die sneller bij de bal waren, veel duels wonen en over een gevaarlijk en loeihard schot beschikten. In de goal had Mees zijn plek geruild met Jessie en hij verrichte nog een aantal hele goede reddingen. Doordat Jessie de ballen ook goed uittrapte werd de druk op ons doel wat verlicht. Voorin ontstonden er zelfs countermogelijkheden voor de uitbrekende Kasper en Hannah, maar de weg naar het doel vanaf de eigen helft bleek net iets te lang en de verdedigers van Achilles gooiden toch nog roet in het eten.

Achilles bleef veruit de betere ploeg, maar bij Union werd tot het laatst om elke centimeter gestreden en niemand liet de kop hangen. Uiteindelijk eindigde de wedstrijd met een 11-0 nederlaag. In de penalty-serie wisten 7 van de 9 Unionisten de bal strak in het doel te werken, waarmee we toch nog met opgeheven hoofd de arena konden verlaten. Ondanks de forse nederlaag blijft de F4 wel er voor werken en is er toch een goede teamspirit en dat zijn zeker punten waar we de komende weken moed uit kunnen putten.